4. HAN URRUNEAN...

 

ENÇUN BITEZ ORAIN

han urrunean haren accentu liquidoac,

handi-itsasoco eguerdietaco sare librean

vibrante.

Eta barrentzen ditue, Daniel, negar berean,

Martitzeco nora-ez

çalançagarrian cebiltzan hire arrutetaco

azquen azterrenac;

surtan tattooatutaco tropicotic

Hudson çaratara edo

Araucaniaco mendi bilucietara.

 

Cuban isur bitez, Cortesen

itsasoan eta paulotar bandeiranteen

oihan beroan,

eta incaren punetan,

eta gauchoac çaldiz ibilitaco pampetan,

Segundo Sombra jaunarequin hareetatic.

 

Lurrezco oceanoa,

Andeetaco dike seismicoaren contra,

zonda quiscaltzaileac astindua,

lemaric gabeco quilec navegatua;

bicitze galduen xertoarequin

atzartzen den natura goizcorra;

parien içarra ere arguitzen den

munduco forua;

aurrez aldetic sentitutaco libramenduaren carta,

non gaileguen odol erromeroac

bere vocatione venturaria berriztatzen baitu.