|
PIZKUNDE, 1916 Masailak sutsu zetozela Dendatik edo bulegotik Ilunabarrean topo Hemezortziko etxetartean. Kokotsa jasorik agur Edo berba polit txatxuak Baita berandutu ere Berba txatxu politetan Eta gogora etortzen niri Klubeko sutondoan Adiskideen atsegineko Aipatuko nuen autua Eta haien algara. Jakina, gizon haiek eta gu Barregarria genuen jantzi: Orain oro da aldatu, guztiz aldatu: Ikaratzeko edertasun bat sortu da.
Haien artean emakume hauxe Egunez xaloa eta eztia Eztarria urratzerainoko Zoroa eztabaidan gauez. Eztiagoko ahotsik non, gazte eta eder arranotara lauhazka? Edo gizon hau, eskolamaisu ohia Gure hegalduna zamari. Beste hau, bere laguna, adoretsuago Egunean baino egunean Ospetsua izatekoa inoiz Hain sentibera barrenez Hain ausart eta eztia adimenez. Beste hori berriz, nik mozkor ergel harroputza uste nuena Min handia emana anker Bihotzeko ditudan zenbaiti. Nire kantuan leku alabaina Bera ere uko egina dugu Komedia txatxuan jokatzeari Bera ere, noski, aldatu egin da guztiz aldatu: Ikaratzeko edertasun bat sortu da.
Helburu bakarreko bihotzak Harri gogortuen antzo Uda eta negu sorginduak Bizijarioa trabatzen. Bidetik etorri zaldia Zalduna, hegaztiak lerroan Behea jotzeko hodeitik hodeira Minutuz minutu aldatzen Hodei itzala uraren lasterrean Minutuz minutu aldatzen Apatxa ertzean lerratzen Eta zaldia bertan palastaka Eta hegazti hankaluzeak hondora Eta uroiloak uroilarrei deika Minutuz minutu bizi: Ororen erdian, harria.
Luzeko sakrifizioak Bihotza lezake harri. O! noiz ote aski? Zeruaren lana dugu. Gurea, izenez izen aipatzea Amak haurrarena bezala Loa noizbait heldutakoan Zango unatuetara. Zer besterik da gaua? Ez, ez, ez da gaua, heriotza da. Alfer heriotza ote? Ingalaterrak, esanak esan eginak egin, beteko du hitza agian. Badakigu haien ametsa Badakigu ametsak dituela hil. Eta maitasunaren soberak Liluratu balitu heriotzeraino? Aipa ditzadan neure bertsoan MacDonagh eta MacBride Han non berdegarria dugun jantzi Aldatu egin gara, guztiz aldatu: Ikaratzeko edertasun bat sortu da.
PIZKUNDE, 1916 |