BIDAZTIA Tristatu egin nau munduaren ederrak pasatu eginen den edertasun honek. Aldizka bihotzak dardara egin dit poz betean katagorria zuhaitzean jauzika ikusita, edo marigorringoa zurtoin gainean, edo untxitxoak zelaian ilunabarrez eguzki etzanaren argitan, edo mendi berderen bat non itzalek flotatzen duten mazeletan non nekazariak, zeruko atetik hurre, ereindakoa jasoko duen, edo oinutsik dabiltzan umeak erretira egindako itsasoren baten hondartzan edo Connacht-eko herri txikietako kaleetan jostari, gauza gazte eta zoriontsuak. Eta gero, bihotzak: hauek ere pasatuko dira, pasatuko eta bestelakotu, hil eginen dira, besterik ez gauza argi eta berdeak, gauza gazte eta zorionekoak. Eta bideari lotu naiz minez.
BIDAZTIA |