AMA Ez diet arrangurarik, ene Jainkoa, ez diet arrangurarik: kausa lorios baten odolezko protestan indarrak apurturik hiltzeko ikusi nituen etxetik alde egiten nire bi seme sendoak, eta beste hainbat. Herriak ahotan hartzen ditu belaunaldiz belaunaldi edukiko ditu gogoan eta martiri izendatuko. Baina nik ama-izen apalez hartzen ditut ahotan gau luzeetan etxeko sua itzali zenez geroztik. Ene Jainkoa, gogorra zara amokin: sufritu egiten dugu haurrak sortzen eta hazten. Ez diet arrangurarik, unatua naiz, unatua naiz malurraren handiaz, eta hala ere hona nire poza: leialak ziren nire semeak, eta borroka egin zuten.
AMA |