MAITASUNIK HANDIENA Ezpainen gorria ez da gure hildakoek musukatzen dituzten harriak bezain bizia.
Auhendariaren aiene gozoak lotsa baino ez dakarkio bere maitasun aratzari. Oi, Maitasun, zure begiek xarma galtzen dute itsutu ditudan begiei so degiedanean.
Zure gorputz lirainak ez du dar-dar egiten Jainkoari bost axola zaiola dirudien lurrean erori eta barruan daroan maitasun basatiak hilotz artean estutzen duenean sastakaturiko gorputzen antzera.
Zure ahotsa ez da, teilatuetan xuxurlaka ari den haizearen antza duela onarturik ere, maite dudan arren, lurpeak eztula isilarazi dielako, inork entzuten ez dituen gizonena bezain zoli eta hauskorra.
Bihotz, bihotz, ez zara egundo tiroa jasotzen duena bezain ikaragarria izan. Eta, zure eskua zurbila bada ere, are dira hitsago sugar eta garrasi artean zu antzeman nahian ari direnak. Egin negar, bihotz, ukitzea ezinezko baituzu.
MAITASUNIK HANDIENA |