EMAKUME ATZERRITARRA
Gabriela Mistral

Tala, 1938
euskaratzailea: Josu Landa
armiarma.eus, 2017

 

 

Francis de Miomandre-ri

 

Itsaso barbarotar du hizketa,

auskalo nongo algaz, nongo hareaz;

jainko arin ezdeusari otoitzez,

hilko balitz bezala zahartzean.

Arrotz bihurtutako gure ortuan,

kaktusak erein ditu belazean.

Desertuko hatsestutik arnasa,

urdinduen pasioz maitatzean,

isilik da baina mintzo baledi

horra izar berri baten marraztea.

Hemen izango da laurogei urtez,

beti ailegatu berrien antzean,

hatsanka eta auhenez mintzo zaigu

piztientzat soilik den solasean.

Eta gure artean hilko zaigu,

oinaze handieneko gauean,

burko bakar duelarik patua,

hiltze isil eta atzerritarrean.

 

 

 

 

LA EXTRANJERA

Habla con dejo de sus mares bárbaros, / con no sé qué algas y no sé qué arenas; / reza oración a dios sin bulto y peso, / envejecida como si muriera. / En huerto nuestro que nos hizo extraño, / ha puesto cactus y zarpadas hierbas. / Alienta del resuello del desierto / y ha amado con pasión de que blanquea, / que nunca cuenta y que si nos contase / sería como el mapa de otra estrella. / Vivirá entre nosotros ochenta años, / pero siempre será como si llega, / hablando lengua que jadea y gime / y que le entienden solo bestezuelas. / Y va a morirse en medio de nosotros, / en una noche en la que más padezca, / con solo su destino por almohada, / de una muerte callada y extranjera.


 

EMAKUME ATZERRITARRA
Gabriela Mistral

Tala, 1938
euskaratzailea: Josu Landa
armiarma.eus, 2017