Poeta New Yorken
Federico Garcia Lorca

euskaratzailea: Juan Luis Zabala
Erein, 2003

 

ZERU BIZIA

 

Ni ezin izango naiz arrenkuratu

bilatzen nuena aurkitu ez badut.

Zukurik gabeko harrietatik eta intsektu hutsetatik gertu

ez dut eguzkiaren eta haragi bizitan dauden izakien arteko duelua ikusiko.

 

Baina haur jaioberria iragaten duen

eta azalera oro saihestua den

talka, likido eta zurrumurruen

lehenengo paisaiara joango naiz,

bilatzen dudanak bere pozkariozko zuria izango duela ulertzeko

nik maitasunarekin eta hondarrekin nahastuta hegal egiten dudanean.

 

Hara ez da iristen begi itzalien antzigarra

eta ezta beldarrak eraildako zuhaitzaren marrua ere.

Han aurrerapeneko adierazpen frenetiko bakar bat

gordetzen dute forma guztiek elkarrekin lotuta.

 

Ezin duzu korolazko erlakumeen artean aurrera egin

aireak zure hortz azukrezkoak desegiten baititu.

Ezta iratzearen hosto iragankorra laztandu ere

boliaren behin betiko harridura sentitu gabe.

 

Han sustraien azpian eta airearen muinean

okerreko gauzen egia ulertzen da.

Uhinik meheena zelatatzen duen nikelezko igerilaria

eta emakume-zango gorritxoak dituzten gaueko behien saldoa.

 

Ni ezin izango naiz arrenkuratu

bilatzen nuena aurkitu ez badut

baina hezetasun eta taupadekiko lehenengo paisaiara joango naiz

bilatzen dudanak bere pozkariozko zuria izango duela ulertzeko

nik maitasunarekin eta hondarrekin nahastuta hegal egiten dudanean.

 

Ohe hutsen gaineko betiko hegaldi freskoa.

Brisa eta ontzi hondartu multzoen gainean.

Zalantzakor behaztopa egiten dut eternitate finko gogorrean zehar

eta maitasuna azkenean ere egunsentirik gabe. Maitasuna. Maitasun agerikoa!

 

Poeta New Yorken
Federico Garcia Lorca

euskaratzailea: Juan Luis Zabala
Erein, 2003